SENOZ'UN SESİ

• Anasayfa
• Biz kimiz?
• Haberler
• Röportajlar
• Senoz Turnuva
• Köylerimiz
• Çayeli
• Rize
• Sohbet Odası
• Gurbetçiler
• Rize Siteleri
• Senoz Rehber

HABER ARA

*Sizi tanıya bilir miyiz?

Adım Ahmet Kaşıkçı. 1951 yılında Çayeli Yenice Köyünde doğdum. İlkokulu
1958'de köyümdeki ilkokulda tamamladım. Babam Hasan Kaşıkçı. "Hürrem Hasan"
diye bilinir. Annem Ayşe Kaşıkçı'dır.
1963 yılında Kaptanpaşa Kur’ân Kursunda okumaya başladım. 1967'da hazfızlık
icazeti aldım. Arapça'ya aynı kursta devam edip İstanbul Kasımpaşa Kur’ân
kursuna gittim. Bir yıl Kasımpaşa'da Arapça okudum. Daha sonra Ümraniye
Kur'an kursuna gittim ve burada da bir yıl Arapça okudum. 09.10.1971'de
askere gittim ve 1973 Haziran'da terhis oldum. 1982 yılında evlendim, 3 kız
ve 1 erkek olmak üzere 4 çocuk babasıyım.

*Meslek hayatınız hakkında biraz bilgi verir misiniz?

21.11.1974'te Çayeli İncesu (Marbudan) köyüne fahri imam olarak atandım.
Burada ayrıca camide Kur’an dersleri verdim. 6 tane hafız yetiştirdim ve ilk
icazetimi 19.07.1979 yılında İncesu köyünde verdim. 1979'da Ordu'da
müezzinlik imtihanına girdim. İmtihanı kazandım ve Kaptanpaşa köyü merkez
camii müezzinliğine atandım. Ayrıca Kaptanpaşa Kur’an kursu fahri
öğreticiliğine atandım. Bunun yanında Açık Örtaöğretim, lise ve imam hatip
lisesini ve Atatürk Üniversitesi İlahiyat Ön Lisansını bitirdim. Kur’an
kursunda 9 icazet verdim, 31 yıldan beri aynı görevleri yürütmekteyim.

*Kur’an kursumuz deremizde, hatta Rize'de önemli bir yere sahip. Bir çok
hafız yetişmiş, ama son yıllarda talebelerin çok azaldı. Bu azlığını neye
bağlıyorsunuz?

Son yıllarda Senoz köyleri çok göç verdi. Bu sebeple kursumuzda, hatta
okulumuzdaki öğrenci sayısı bile oldukça azaldı. Tabii bunda ailelerinde
payı büyük. Kur'anın kıymet ve değerini gereği gibi idrak edemediklerinden
dolayı yeni nesil Kur'an'dan ve dini bilgilerden mahrum bir hayat içerisinde
yaşamaktadır. Allah cümlemize Kur’anı idrak ederek yaşamayı vatana ve
millete hayırlı birey olmayı nasip etsin inşallah (amin)

*Altmış yaşına geldiniz. Emekli olmayı düşünüyor musunuz? Sizin yaşınızdaki
çoğu imam emekli oldu...

Henüz düşünmüyorum. Bu görevi Allah rızası için yapıyorum. Bizim okumamıza
vesile olan Senoz halkına halen bu hizmeti verdiğimden dolayı çok
bahtiyarım. Ayrıca okumamıza vesile olup da hayatta kalanlara sağlık ve
afiyet, ölenlere de Cenab-ı Mevladan gani gani rahmet niyaz ederim

*Deremiz hakkında ne düşünüyorsunuz? Dini yönden olsun, sosyal yönden olsun…

Deremizin maalesef (istisnalar kaideyi bozmaz) manevi yönden çok eksikleri
var. Ama okuyan kişilere maddi desteklerini hiçbir zaman eksik
etmemiştirler. Allah cümlelerinden razı olsun. Vaizlerimizde olsun,
muhabbetlerimiz esnasında olsun, anlatmamıza rağmen halen manevi yönden çok
eksiklerimiz bulunmaktadır. Yüce Mevlam'dan niyazım, cümlemize hakiki iman,
salih amel, son nefeste kâmil iman nasip eylesin.
Sosyal yönden de bazı eksiklerimiz var maalesef. Komşulukmünasebetleri
zayıf. Beşeri münasebetler ve muhabbetlerde hatalarımız var. Büyüklere karşı
hürmet ve saygının, küçüklere karşı şefkat ve merhametin giderek azalmaya
başlaması maalesef üzücü. En mühim mesele ise 'sıla-ı rahim'i/ akraba
ziyaretlerini terk etmemizdir. Yani başta anne ve baba olmak üzere yakın
akraba ve dostları, hastaları, yaşlıları, mezarlıkları ziyaret etme
hususunda çok zayıfız ve duyarsızız. Allah cümlemize bu beşeri hukuka riayet
etmeyi nasip eylesin.

*Köylerimizde erkeklerden çok bayanlar çalışıyor. Erkekler kahvede, orada
burada zaman geçiriyor. Bunu nasıl değerlendiriyorsunuz?
 
Köyde bizler de dahil olmak üzere, kadınların hakkından çıkamayız. Kadın ev hanımıdır. Evin iç işlerinden sorumludur. Ama köylerimizde her işi kadınlar yapmaktadır. Kadın haklarına riayet
edilmediğinden dolayı Allah indide mesulüz.

*Bunca yıllık meslek hayatınızda başınızdan geçen önemli bir hatırayı bizimle paylaşır mısınız?
 
Epeyce hatıra var, ama bana göre en önemlisi 1978'de İncesu Köyünde fahri imamlık görevimi ihya ederken Çaltaldere Köyünden merhum annemin dedesi Hacı Mustafa Efendi (r.a) evliyalardan olup İncesu Camisinde vazife yaptığı sıralarda cemaatin bana anlattığı kadarıyla Helim Dayı, Şükrü Dayı
Tevfik Dayı "Rahmetli deden bizi burada okuturken yatsı namazını kıldıktan sonra bizi eve gönderirken biz camının altına indiğimizde camide kalabalık ayak seslerini duyardık. Gece namaz kıldırırdı biz onları göremezdik" diye bana bir hatıralarını anlatmış ve "Sana da böyle bir olay vaki oldu mu?" diye sordular.
"Şimdiye kadar öyle bir olay olmadı" dedim. Eylül ayının sonu idi. Ben camide yalnız kalmaktan korkuyordum. Yanımda muhakkak köy sakinlerinden biri olurdu. O akşam Kâzım dayımın oğlu İsmail yanımda kaldı.  Yatsı namazını kılmıştım saat 21.00 sularında odamın kapısını ve camı giriş kapısını anahtarıyla kapamıştım. Ben de yatağımın üzerine uzanmıştım. "Tebareke Süresi"ni
okuyordum, henüz idare ışığını da kapatmamıştım.
Baktım ki dış kapı açıldı. 'Belki arkadaşlardan beni korkutmak için gelen var' zannettim. Kapı açılıp
içeriye kalabalık ayak sesleri girdi. Üst kata çıkış kapısını açtılar ve namaz kılınacak yere çıktılar. Namaz kılmaya başladılar. Dayımın oğlu uyuyordu bu sırada. Ben üst kata çıkmak istedim, fakat kendi kapımı açıp ikinci bir kapıyı açmak cesaretini gösteremedim, orada teneşir tahtaları vardı.  Bu
sebeple korktum. Tabanca ile beş el ateş ettim ve kapıya çıktım. Köylü de silah atmaya başladılar. Beni görünce "Ne oldu hocam, mermi atıp milleti kaynaştırdın?" dediler. "Ben zordan atıyorum, siz keyiften atıyorsunuz" dedim ve durumu anlattım.
Gençlerden iki kişi geldi, rahmetli Bedri Sukas ve Recep Ali Sukas geldi. Bedri’yi geri çevirdim, Recep Ali’ye "Sen kal" dedim. Odada dayımın  oğluyla üç kişi olduk. Recep Ali dedi ki, "Hocam hani ses gelmiyor." Ben de dedim ki, "Üç senedir ilk defa bana vuku buldu" der demez aynı şekilde ayak sesleri gelmeye başladı.
Recep Ali, korkudan sapsarı kesildi ve sessizce oradan çıktık, Hafız Ali'nin oğlu Ahmet Sukas'ın evine geldik. O gece orada sabahladık.

*Son olarak söylemek istediğiniz bir şeyler var mı?
 
Başta anne ve babama olmak üzere, Kur’ân kursumuzun yapılışından bu ana gelinceye
kadar maddeten ve manen hizmet etmiş ve etmekte olan bütün hayır sahiplerinin ölenlerine tekrar  Allah'tan rahmet ve mağfiret diler, sağ olanların vücutlarına sıhhat ve afiyet, borçlularına eda,
dertlilerine deva, hastalarına şifa olmasını Cenab-ı Hak'tan niyaz eder hayırlı ömürler dilerim. Talebelerimizden gerek iş hayatında ve gerekse sosyal hayatında Kur'ân'ın hakikatlerini yaşayarak işlerini ve sosyal hayatlarını devam ettirmelerini temenni ederim. Kur’an hakikatlerinden uzaklaşan
talebelerimize de mevladan islah ve tevbekâr olmalarını niyaz ederim. Ayrıca Allah’ın kelamı olan Kur’an-ı Kerim gibi mukaddes bir kelamı okuyup öğrenme ve öğretme gibi bir görevi bana nasip ettiğinden dolayı Yüce Mevlama ne kadar hamd-ü sena etsem azdır. Yüce Rabbim, mü’min ve Müslüman olan herkese Kur’an-ı Kerim'i öğrenmeyi ve öğretmeyi nasip eylesin…
*
senozderesi.com haber merkezi

Bu habere toplam 28 yorum yazılmıştır.

Yorumların tamamını okumak için tıklayın.