| Son dakika haberi bulunmamaktadır. | Senoz Esnaf |
 |
 |
SENOZ'UN SESİ
HABER ARA
EN ÇOK OKUNANLAR
2007 turnuvasına doğru
İlkini 2005 yılında www.senozderesi.com'un başlattığı Senoz Deresi Dostluk turnuvası 3. yaşına giriyor. Bu sene 3.sü düzenlenecek olan turnuvanın Mart ayı sonunda yapılması bekleniyor. Turnuvaya katılacak takımlar harıl harıl hazırlıklara başladı bile...
 Kategori |
: Turnuva 2007 |
 Yorum Sayısı |
: 0 |
 Okunma |
: 1687 |
 Tarih |
: 10 Nisan 2009, 21:39 |
2005 yılında ilkini düzenlediğimiz Senoz Deresi Dostluk turnuvası, 2006 yılında Senoz Derneği'ne devrettiğimiz turnuva organizasyonu, 2007 yılında da çekişmeli geçeceğe benziyor. Bu vesileyle ilgili Kaptanpaşa takımının 4 Kasım 2006'da İstanbul Yenibosnada bulunan Burak Spor Tesisleri'nde hazırlık maçlarına gidip bir iki kare resim alalım dedik ve turnuvanın hazırlıklarının startının başladığını gördük. Diğer köyler de hazırlıklara başlamış, bu konuyla ilgili gelişmeleri takip edip sizlere aktarmaya devam edeceğiz. Şimdi sizlere turnuvayla ilgili İstanbul Karadeniz gazetesinde yayınlanan bir yazıyı aktarıyorum.
SENOZ FUTBOL TURNUVASI ÜÇ YAŞINDA
Günler günleri, haftalar haftaları, aylar ayları, yıllar yılları kovaladı; günden güne artan nüfusumuz geçim şartlarını zorladı. Yıllar öncesinden başlayan bu durum sonunda, kimi ekmek derdine, kimi tahsil için, kimi bilmem ne hesapla kapadı kapılarını ve zorunlu olarak köyden kente göç etmeye başladı. Senoz Köylüleri de bu ve değişen şartlar muvacehesinde daha fazla dayanamadı, kadere boyun eğmedi, çareyi büyük kentlere, daha çok İstanbul'a göç etmekte buldu.
İstanbul'da kent yaşantısının oluşturduğu yeni bir genç nesil yetişti. Yetişen bu yeni nesil, geldiği yeri unuttu. Akrabalık bağları koptu. Yaşlılar kendi aralarında akrabalık bağlarını şu veya bu vesile ile sürdürürken, arada bir düğün ve cenaze merasimleri ile buluşma fırsatı ile hasret giderip eski günleri yad ettiler. Fakat yeninesil için maalesef bir alternatif sunulamadı. Olan oldu. Aslından, gelenek ve göreneğinden uzak ve yabancı bir nesil oluştu.
İstanbul'da kurulu köy dernekleri vardı. Ancak belirli kitlelere hitap ediyordu. Hala da öyle gibi. Ve gençliğimiz bunların varlığından habersizdi. Yeni kurulan Dernekler Birliği sayesinde tertip edilen gece ve kır gezileri, senozluların bir araya gelmelerini, genç neslin birbiri ile tanışıp kaynaşmasında az da olsa etkili oldu. Kır gezilerinde yapılan futbol maçları, Senoz köylerinin biraraya gelerek futbol turnuvası düzenlemelerine vesile oldu. Kendi aralarında toplanarak yönetici kadrolar oluşturuldu. Tüzük hazırlandı, davetler yapıldı. Köy takımları oluşturuldu. Maçların oynanacağı tesislerle anlaşmalar yapıldı. Parasal durum kendi aralarında halledildi ve gün geldi turnuva başladı.
İlki 2005 yılı içinde tertiplenip gerçekleştirilen turnuvaya sekiz senoz takımı katıldı. Kışa, kara, soğuğa rağmen katılım fevkalade oldu. Büyük bir coşku ve heyecanlı doldurdular Senozlu hemşehrilerimiz tribünleri. Turnuva sonunda Çataldere Köyü takımı şampiyon oldu. Kapanışta muhteşemdi. Tulumun sesini duyan Senozlular kendilerini Pedahpurun sırtındaymış gibi gördü ve horonla coştular.
Bu yıl tertiplenen turnuvaya ise, üç Senoz köyü takımının daha katılımıyla beraber onbire yükseldi.
Turnuva, daha iyi bir organizasyonla ve daha büyük katılım ve coşkuyla tamamlandı.
Turnuvanın şampiyonu Yeşiltepe Köyü oldu.
Turnuva, İstanbul'da birbirlerinden habersiz olarak yaşayan akrabaların bir araya gelmelerine, tanışıp kaynaşmalarına vesile oldu. Sadece bu yönüyle fevkalade faydalı olmuştur.
Kadını, erkeği, genci, yaşlısı, çocuğuyla İstanbul'da yaşayan tüm Senozlular, turnuvanın düzenlendiği tesisleri doldurmuş, yemiş, içmiş, tulum eşliğinde oynamış, demiş, gülmüş, İstanbul'da Senoz'u yaşama fırsatı bulmuş, kısa bir süre içinde olsa stres derdinden uzak kalmıştır. (Ziya Akçal)
FUTBOL BAHANE AMAÇ DOSTLUK
Ben 1980 yılında doğup büyüdüğüm ilk öğrenimimi gördüğüm o güzel memleketimden kalkıp 1200 km uzakta olan şu anda yaşadığımız Şehir İstanbul geldim, Hiç unutamam memleketimden çıktığım o günü gözüm yaşlı tüm sevdiklerimi geride bırakmış genç yaşta gurbet yollarında bir Karadeniz uşağı. O yaşta bazı hayallerim vardı herkesin olduğu gibi gurbete çıkıp çalışmak başarmak en iyisini yapmak kazanmak. Bunlar gurbette kazanacaklarımız hep bunları düşündük peki gurbetin bizden götürdüklerini hiç düşündünüz mu komşuluk, arkadaşlık, dostluk acaba bunları memleketimizde yerine getirdiğimiz gibi gurbette de getire biliyor muyuz komşumuzun cenazesine, düğününe, acı gününde yanına olabiliyor muyuz. Hepimizin bu memlekette bir işi vardır, bazılarımız az kazanır bazılarımız çok kazanır bu kazanç sadece maddi zenginliktir bu çalışmakla olur. Birde manevi zenginlik vardır bu manevi zenginlik çalışmakla olmaz bu insanın içinde olmalı bu manevi zenginlik herkese nasıp değildir bunu devam ettire bilmek için örf ve adetlerini asla ve asla unutmamak lazım köydeki Fadime halayı, Hasan amcayı, Emine teyzeyi, Köyde okuduğumuz cameimizi, yayladaki pakumuzı, ahırdaki kınalımızı unutmadan gurbetteki yaşantımızı sürdürürsek işte o zaman bu zalim gurbet bizden bir şeyler alamaz.
Hepimiz çeşitli meslek dallarında gurbetteki hayatımızı sürdürmekteyiz bazı değerleri yaşam koşullarının getirmiş olduğu zorluklarla unutur olmuşuz. İşte bunları düşünerek 2005'de yine deremizden bir arkadaşımızın kurmuş olduğu bir Internet sitesinde ( www.senozderesi.com ) gezinirken deremizden bazı arkadaşlarla karşılaştım baktım ki bendeki özlem herkeste var düşündüm bu insanları nasıl bir araya getiririz aklımıza futbol geldi her ne kadar derneklerimiz bizleri bir araya getirmeye çalışıyorsa bu yeterli olmuyor, işte böylece senozderesi futbol turnuvası adı altında bir dostluk turnuvası düzenlemeye karar verdik. Bu turnuva 2005 yılında senoz deresinden 10 köy katıldı çok güzel şeyler yaşandı İnsanlar tanıştı kaynaştı hasret giderdi herkes köyü için elinden geleni yapmaya çalıştı biraz olsun gurbet stresini üzerimizden atmış olduk.
2006?da İkincisi yapılan turnuva?ya 12 köy katıldı turnuva daha güzel oldu ve daha çok insan bir araya gelerek tanıştı kaynaştı ben hep turnuvanın bu güzelliğini yaşadım ve yaşıyorum. Şimdi sizlere bir hikaye anlatacağım Günün birinde padişah vezirlerini toplamış emir vermiş Ülkede 40 yaşından yukarı herkesin kellesini vurun vezirler bu görevi yerine getirirken bir köyde yaşayan yaşlı bir adam vezirlere şöyle söylemiş. Bu padişah bu ülke halkının başına bir iş edecek siz herkesin kellesini vuruyorsunuz ben benim için demiyorum fakat bir kişi bırakın günün birinde size lazım olur. Vezirler yaşlı amcanın bu dediğini yerine getirir bu amcayı bırakırlar. Herkesin kellesini vuran vezirler Padişaha görevi yerine getirdiklerini bildirirler.
Aradan bir süre geçtiğinde padişah ülke halkını toplar çölde kumdan halat bükmesini emreder günlerce uğraşan halk bir türlü bunu başaramaz padişaha çıkarlar, başaramadıklarını söylerler fakat padişah olmaz illada bunu yapacaksınız der. Vezirlerden birinin aklına 40 yaşının üzerinde olan adam gelir belki bu adam bilir diye ona gider durumu anlatırlar Yaşlı adam bunlara gidin padişaha söyleyin sen bir başla ver elimize biz devam ederiz padişahım deyin.
Halk toplanır gider padişaha Padişahım aylarca uğraştık yapamadık siz bir başlayıp bize verseniz biz devam etsek olmaz mı derler. Padişah bunlara hemen 40 yaşından yukarı adam saklamışınız, adamı getirin bunu sizin aklınız kesmez der. Değerli hemşerilerim biz bu işi başlattık şimdi sizlerin devam ettirmesini istiyoruz. Ben bir senozlu ve Ormancık köylü olarak yinede üzerime düşen görevi yerine getireceğim temennim şüki herkeste en az benim kadar köyü ve deresi için üzerine düşen görevi yerine getirsin Saygılarımla ülkemi; memleketimi, köyümü ve sizleri çok seviyorum.
Ormancık köyü Başkanı İdris ÖZTÜRK
SENOZ FUTBOL TURNUVASI ÜÇ YAŞINDA
Günler günleri, haftalar haftaları, aylar ayları, yıllar yılları kovaladı; günden güne artan nüfusumuz geçim şartlarını zorladı. Yıllar öncesinden başlayan bu durum sonunda, kimi ekmek derdine, kimi tahsil için, kimi bilmem ne hesapla kapadı kapılarını ve zorunlu olarak köyden kente göç etmeye başladı. Senoz Köylüleri de bu ve değişen şartlar muvacehesinde daha fazla dayanamadı, kadere boyun eğmedi, çareyi büyük kentlere, daha çok İstanbul'a göç etmekte buldu.
İstanbul'da kent yaşantısının oluşturduğu yeni bir genç nesil yetişti. Yetişen bu yeni nesil, geldiği yeri unuttu. Akrabalık bağları koptu. Yaşlılar kendi aralarında akrabalık bağlarını şu veya bu vesile ile sürdürürken, arada bir düğün ve cenaze merasimleri ile buluşma fırsatı ile hasret giderip eski günleri yad ettiler. Fakat yeninesil için maalesef bir alternatif sunulamadı. Olan oldu. Aslından, gelenek ve göreneğinden uzak ve yabancı bir nesil oluştu.
İstanbul'da kurulu köy dernekleri vardı. Ancak belirli kitlelere hitap ediyordu. Hala da öyle gibi. Ve gençliğimiz bunların varlığından habersizdi. Yeni kurulan Dernekler Birliği sayesinde tertip edilen gece ve kır gezileri, senozluların bir araya gelmelerini, genç neslin birbiri ile tanışıp kaynaşmasında az da olsa etkili oldu. Kır gezilerinde yapılan futbol maçları, Senoz köylerinin biraraya gelerek futbol turnuvası düzenlemelerine vesile oldu. Kendi aralarında toplanarak yönetici kadrolar oluşturuldu. Tüzük hazırlandı, davetler yapıldı. Köy takımları oluşturuldu. Maçların oynanacağı tesislerle anlaşmalar yapıldı. Parasal durum kendi aralarında halledildi ve gün geldi turnuva başladı.
İlki 2005 yılı içinde tertiplenip gerçekleştirilen turnuvaya sekiz senoz takımı katıldı. Kışa, kara, soğuğa rağmen katılım fevkalade oldu. Büyük bir coşku ve heyecanlı doldurdular Senozlu hemşehrilerimiz tribünleri. Turnuva sonunda Çataldere Köyü takımı şampiyon oldu. Kapanışta muhteşemdi. Tulumun sesini duyan Senozlular kendilerini Pedahpurun sırtındaymış gibi gördü ve horonla coştular.
Bu yıl tertiplenen turnuvaya ise, üç Senoz köyü takımının daha katılımıyla beraber onbire yükseldi.
Turnuva, daha iyi bir organizasyonla ve daha büyük katılım ve coşkuyla tamamlandı.
Turnuvanın şampiyonu Yeşiltepe Köyü oldu.
Turnuva, İstanbul'da birbirlerinden habersiz olarak yaşayan akrabaların bir araya gelmelerine, tanışıp kaynaşmalarına vesile oldu. Sadece bu yönüyle fevkalade faydalı olmuştur.
Kadını, erkeği, genci, yaşlısı, çocuğuyla İstanbul'da yaşayan tüm Senozlular, turnuvanın düzenlendiği tesisleri doldurmuş, yemiş, içmiş, tulum eşliğinde oynamış, demiş, gülmüş, İstanbul'da Senoz'u yaşama fırsatı bulmuş, kısa bir süre içinde olsa stres derdinden uzak kalmıştır. (Ziya Akçal)
FUTBOL BAHANE AMAÇ DOSTLUK
Ben 1980 yılında doğup büyüdüğüm ilk öğrenimimi gördüğüm o güzel memleketimden kalkıp 1200 km uzakta olan şu anda yaşadığımız Şehir İstanbul geldim, Hiç unutamam memleketimden çıktığım o günü gözüm yaşlı tüm sevdiklerimi geride bırakmış genç yaşta gurbet yollarında bir Karadeniz uşağı. O yaşta bazı hayallerim vardı herkesin olduğu gibi gurbete çıkıp çalışmak başarmak en iyisini yapmak kazanmak. Bunlar gurbette kazanacaklarımız hep bunları düşündük peki gurbetin bizden götürdüklerini hiç düşündünüz mu komşuluk, arkadaşlık, dostluk acaba bunları memleketimizde yerine getirdiğimiz gibi gurbette de getire biliyor muyuz komşumuzun cenazesine, düğününe, acı gününde yanına olabiliyor muyuz. Hepimizin bu memlekette bir işi vardır, bazılarımız az kazanır bazılarımız çok kazanır bu kazanç sadece maddi zenginliktir bu çalışmakla olur. Birde manevi zenginlik vardır bu manevi zenginlik çalışmakla olmaz bu insanın içinde olmalı bu manevi zenginlik herkese nasıp değildir bunu devam ettire bilmek için örf ve adetlerini asla ve asla unutmamak lazım köydeki Fadime halayı, Hasan amcayı, Emine teyzeyi, Köyde okuduğumuz cameimizi, yayladaki pakumuzı, ahırdaki kınalımızı unutmadan gurbetteki yaşantımızı sürdürürsek işte o zaman bu zalim gurbet bizden bir şeyler alamaz.
Hepimiz çeşitli meslek dallarında gurbetteki hayatımızı sürdürmekteyiz bazı değerleri yaşam koşullarının getirmiş olduğu zorluklarla unutur olmuşuz. İşte bunları düşünerek 2005'de yine deremizden bir arkadaşımızın kurmuş olduğu bir Internet sitesinde ( www.senozderesi.com ) gezinirken deremizden bazı arkadaşlarla karşılaştım baktım ki bendeki özlem herkeste var düşündüm bu insanları nasıl bir araya getiririz aklımıza futbol geldi her ne kadar derneklerimiz bizleri bir araya getirmeye çalışıyorsa bu yeterli olmuyor, işte böylece senozderesi futbol turnuvası adı altında bir dostluk turnuvası düzenlemeye karar verdik. Bu turnuva 2005 yılında senoz deresinden 10 köy katıldı çok güzel şeyler yaşandı İnsanlar tanıştı kaynaştı hasret giderdi herkes köyü için elinden geleni yapmaya çalıştı biraz olsun gurbet stresini üzerimizden atmış olduk.
2006?da İkincisi yapılan turnuva?ya 12 köy katıldı turnuva daha güzel oldu ve daha çok insan bir araya gelerek tanıştı kaynaştı ben hep turnuvanın bu güzelliğini yaşadım ve yaşıyorum. Şimdi sizlere bir hikaye anlatacağım Günün birinde padişah vezirlerini toplamış emir vermiş Ülkede 40 yaşından yukarı herkesin kellesini vurun vezirler bu görevi yerine getirirken bir köyde yaşayan yaşlı bir adam vezirlere şöyle söylemiş. Bu padişah bu ülke halkının başına bir iş edecek siz herkesin kellesini vuruyorsunuz ben benim için demiyorum fakat bir kişi bırakın günün birinde size lazım olur. Vezirler yaşlı amcanın bu dediğini yerine getirir bu amcayı bırakırlar. Herkesin kellesini vuran vezirler Padişaha görevi yerine getirdiklerini bildirirler.
Aradan bir süre geçtiğinde padişah ülke halkını toplar çölde kumdan halat bükmesini emreder günlerce uğraşan halk bir türlü bunu başaramaz padişaha çıkarlar, başaramadıklarını söylerler fakat padişah olmaz illada bunu yapacaksınız der. Vezirlerden birinin aklına 40 yaşının üzerinde olan adam gelir belki bu adam bilir diye ona gider durumu anlatırlar Yaşlı adam bunlara gidin padişaha söyleyin sen bir başla ver elimize biz devam ederiz padişahım deyin.
Halk toplanır gider padişaha Padişahım aylarca uğraştık yapamadık siz bir başlayıp bize verseniz biz devam etsek olmaz mı derler. Padişah bunlara hemen 40 yaşından yukarı adam saklamışınız, adamı getirin bunu sizin aklınız kesmez der. Değerli hemşerilerim biz bu işi başlattık şimdi sizlerin devam ettirmesini istiyoruz. Ben bir senozlu ve Ormancık köylü olarak yinede üzerime düşen görevi yerine getireceğim temennim şüki herkeste en az benim kadar köyü ve deresi için üzerine düşen görevi yerine getirsin Saygılarımla ülkemi; memleketimi, köyümü ve sizleri çok seviyorum.
Ormancık köyü Başkanı İdris ÖZTÜRK
Senozderesi.com haber merkezi
|
Yazdırılabilir Sayfa |
Word'e Aktar |
Tavsiye Et
| 
Yorum Yaz
 |
Umut yarını değiştirme çabasıdır!07 Temmuz 2019 |
|
||
FOTOĞRAF GALERİLERİ
Yazar Girisi | Altyap: MyDesign Haber