Son dakika haberi bulunmamaktadır.

Senoz Esnaf

SENOZ'UN SESİ

• Anasayfa
• Biz kimiz?
• Haberler
• Röportajlar
• Senoz Turnuva
• Köylerimiz
• Çayeli
• Rize
• Sohbet Odası
• Gurbetçiler
• Rize Siteleri
• Senoz Rehber

HABER ARA

-- Tüm Kategoriler --HaberlerRöportajlarSenoz Turnuva- Turnuva 2011- Turnuva 2010- Turnuva 2009- Turnuva 2008- Turnuva 2007- Turnuva 2006Köylerimiz- Başköy- Buzlupınar- Çataldere- Çukurluhoca- Gürpınar- İncesu- Kaptanpaşa- Madenköy- Ormancık- Seslidere- Uzundere- Yenice- YeşiltepeÇayeliRizeKöşe Yazıları Gelişmiş Ara

Allah (c.c.) biz kullarına bazı yükümlülükler yüklemiştir ki, bunlardan bazıları fıtır sadakası, zekât ve kurbandır.

Yirmi miskal (96 gram ) altın veya bu değerde para ve ya 200 dirhem (bir dirhem 3,2 gramdır) gümüşü veya buna denk olacak parası ve ya ticaret malı olan, borcu olmayan, sair geliriyle ailesini rahat rahat geçindirebilen, ele güne muhtaç durumda olmayan, hür, aklı başında, her Müslüman’ın senede bir defaya mahsus olmak üzere kurban kesmesi vacip kılmıştır. Vacip, İslam Dini terimi olarak; ’’ Efâl- i mükellef’’ (Buluğ çağına ermiş, akıllı, sağlıklı, hür Müslüman’ın yapması gerekenler) indendir.Arapça kökenli bir sözcük olan ‘’Vacip’’ ,İslam’da yapılması gereken eylemleri tanımlamak için kullanılır. Türkçede dini bir mana içermeden sadece ‘’ yapılması gereken’’ anlamında kullanılmaktadır.

İslam Dininin kutsal kitabı olan Kur’an-ı Kerim’de açık olmayarak bildirildiği gibi, sahabelerin, mezhep sahibi imamların anlayışlarına göre manalandırılmıştır. Mesela, Şafii mezhebi imamı, demiştir ki; ‘’vacip’’ aynen farz gibidir, yapılması kesin emirdir, mecburidir. Bu imamın dışındakiler ise daha hafif bir yorum getirerek; farz kadar kesin, değil amma sünnetten önde ve de kuvvetli emir telakki edilmiş, duruma göre yapılsa iyi olur, denmiştir. Kurban konusunda da kimlerin yapması, yerine getirmesi gerektiği açık açık belirtilmiştir. Kaldı ki, bugün fevkalade ehliyetli din âlimleri nezdinde yürütülen Diyanet İşleri Başkanlığı’ndaki ilgili görevlilerce de konu yeri geldiğince açıklanmakta, Müslüman halkımız bilgilendirilmektedir.

Bu dini vecibeyi yerine getirmek, Allah’ın (c.c.) sevgisini dünya malına ve varlığına tercih etmektir. ‘’Kurban’’ kelimesi içinde az, öz ve fakat harika şeyler ayyuka çıkmaktadır. Şöyle ki, Hz. İbrahim’in,  kuvvetli imanı ile biricik yavrusunu Allah’a seve seve ikramı, Hz. İsmail’in itaati, Hz. Cebrail’in koçu getirmesi fevkalade sırları beraberinde getirmektedir. O, Hz. İbrahim ki, 90 yaşında kocakarı eşinden nur topu gibi bir evlat veren rabbine karşı itaatte zerre kadar tereddüt etmemiştir. Yine O, Hz. İbrahim ki, nemrut onu yakmak üzere ateşe attığında zerre kadar endişeye düşmemiş, cenabı Hakk’a tevekkül etmiş, Yanına gelerek , ‘’ Allah(c.c.) senden ne istediğini söylemeni istiyor.’’ Diyen Cebrail (as) a , ‘’ Sen aramızdan çık, yeter;  O, beni görüyor, takdir onundur, ondan ne gelirse başım üstüne‘’diyen ve kendisine Allah(c.c.) tarafından ‘’ Halilim’’ (sevgilim ) denilen, ulul azam peygamberlerden (Hz. Muhammed(sav), Nuh (as), Hz. İbrahim(as) , Hz. Musa(as) ve Hz. İsa(as) ) olan Hz. İbrahim’in hikayesini yaşamak, şeksiz, şüphesiz iman etmek ve itaat etmek inanan her Müslüman’ın şiarı olsa gerek.

Kurban kesme yeterliliğine sahip bir Müslüman, bu kutsal görevi yerine getirirken şu duygu ve düşünce içinde olmaktadır; ‘’Ya Rabbi, bana sağlık verdin, emir buyurduğu üzere, namaz, oruç gibi bedeni ibadetlerimi yerine getirmeye çalışıyorum. Verdiğin nimetler karşılığında kurban kesmeyi de emrettin;  emrine uyuyor, itaat ediyorum Ya Rabbi. Halilin Hz. İbrahim’e nasib ettiğin teslimiyeti, Hz. İsmail’in fedakârlığını bana da nasib et ya Rabbi. Hz. Cebrail’.n getirdiği koçla, Hz. İsmail’in boynunu bıçaktan kurtardığın gibi, keseceğim bu kurbana karşılık benim her iki cihanda da var olacak ruh ve beden varlığımı cehennemden koru Ya Rabbi. ‘’

Sevgili Peygamberimiz, bir hadisinde, ‘’Ey inananlar, kurban kesiniz. O’nun kanı ile Allah’tan sevap isteyiniz.(Akan) Kan, her ne kadar yere düşmüşse de, (hakikatte) Allah’ın himayesine vaki olmaktadır.’’ Buyurmaktadır.

İdrak etiğimiz bu mübarek gün,  Allah’ın(c.c.) biz inanan kullarına bahşettiği iki dini bayramdan biridir. Bugün herkes aldığı kurbanını ya tek başına ya da ortaklarıyla kesecek; usulüne uygun dağıtacak, yiyecek, yedirecektir. Bu vacip ibadeti yerine getirmek üzere işe koyulurken; temin işlerinden başlarken hayvana eziyet etmeden, kaçırıp da ortalığı velveleye vermeden, iyi, güzel davranıp besleyerek kurban sabahı kesim yeri, diye ayrılan yerlerin dışında kesip namüsait durumlara cevaz vermeden, kurbanı Allah(c.c.) için kestiğini, kavurma yapıp abur cubur yemek için kesilmediğini, her zaman et alıp yemek imkânına sahipken bu ibadet vesilesiyle et yüzü görmeyen, bu vesileyle ne bedeni ne de zekâsı gelişemeyen zavallı durumdaki insanları senede bir gün olsun hatırlamak babında hareket etmenin en yerinde olan hareket diye telakki ediyor, sizi Allah(c.c.) ile baş başa bırakıyorum.

Kurban vazifesinin ehemmiyetine binaen şu iki hadis-i şerifi de anmadan geçemeyeceğim.’’ Kim (el ve mal) genişliği bulup da kurban kesmezse sakın namazgâhımıza yaklaşmasın’’ (İbni Mâce)

‘’Onların ne (sadaka edilen) etleri,  ne kanları hiçbir zaman Allah’a (yükselip) erişmez. Fakat sizden ona (yalnız) takva ulaşır.’’

Bayramlar, sevinçli, mutluluk dolu, barış dolu, sevgi, hoşgörü, saygı dolu(olması gereken)  günlerdir. Sevinmek için sevindirmek gerekir. İşte o zaman yüzümüzde, özümüzde gülecektir.

Bayramlar, dargınların barışacağı, düşmanlıkların ortadan kaldırılacağı, sevgi ve muhabbetin ayyuka çıkarılacağı fevkalade günlerdir. Fındıkkabuğu doldurmayan basit meselelerin takipçisi olup nefsimizin esir olmayalım, diyor her gününüzün bayram tatlılığında olması dileğiyle sağlık ve esenlik dileklerimle en kalbi selam ve sevgilerimi arz, ediyor;  mübarek baymamızı tebrikle daha nice bayramlarda sevdiklerinizle beraber olmanızı gönülden, diliyorum. Hoşça kalınız, Allah’a (c.c.) emanet olunuz.                                                                 05.11.2011 – Z.AKÇAL - Ümraniye